Solidarity with feminist Demonstration in Baku

The sad stories about violence against women rise in connection with traditional ideas within society paired with state silence. Violence not only damages the body, but also weakens and destroys women’s self-esteem and resistance. Many women cannot escape these situations because violence against women is a system of patriarchal society and it takes courage to resist and stand up to this system.

The patriarchal state protects capital and property but is silently when a woman is beaten, raped or even murdered because of domestic violence. The state protects patriarchy. In addition to traditional, nationalist and conservative thinking, the authoritarian understanding of the state was strengthened and political and social pressure on women increased. Violence is justified by traditional religious prejudices, gender-discriminatory guidelines and laws. These policies and laws are a major problem that deeply hurts, undermines and divides society. All forms of psychological and physical violence against women would be less possible without basic structural violence against women.

Women who suffer from domestic violence are often unable to escape this situation. There are many reasons for this: social harassment, humiliation of women living alone, lack of economic freedom when married, divorce as a perception of shame. The social acceptance of the use of violence against women provides the breeding ground for the concealment of violence and leads to women becoming increasingly invisible.

We are the women who have experienced psychological, physical, sexualized, structural violence!

We are hundreds of quiet women who have lost their lives in honour killings!

We are women who are sexually and physically attacked because we want to work, because we go out at night!

We are women who are raped in custody!

We are the women whose virginity influences their esteem.

We are women who are humiliated by all organs of state and society and try to discourage and rape us in the police station because of our sexual orientation and sexual identity!

What we experience is only the result. Those through tradition, exploitation mechanism, unemployment, poverty, war politics and lack of education have led to an incredible amount of domestic violence, madness, suicide, sexual harassment.

We condemn these mechanisms of oppression and exploitation, which prevail because of patriarchy, nation-states and capitalism! We will do our best to end these oppressed situations and we will not stop fighting until we reach our goal.

We support the participants of today’s demonstration in Baku who want to show with the demonstration that we ourselves have to carry our demands to the streets in order to make them heard and visible! Violence against women is political!

Collective Rhizom Schwarzer Bete

Demonstration: https://www.facebook.com/events/1136124123253858/?active_tab=about

Posted in English | Tagged , , , , , | Comments Off on Solidarity with feminist Demonstration in Baku

“Dözmə, Yürüş Et” aksiyası ilə həmrəyik!

 

 

Qadınlara qarşı zorakılığın kədərli hekayələri cəmiyyətdəki ənənəvi zehniyyət və dövlət strukturlarının bu hadisəyə susması ilə birlikdə artır. Zorakılıq nəinki bədənə zərər verir, həm də qadınların özgüvənini və mübarizələrini zəiflədir və məhv edir. Bir çox qadın bu vəziyyətlərdən çıxa bilmir, çünki qadınlara qarşı zorakılıq patriarxal cəmiyyət sistemidir və bu sistemə etiraz etmək və ayağa durmaq üçün cəsarət tələb olunur.

Patriarxal dövlət kapital və mülkü qoruyur, ancaq bir qadının məişət zorakılığı zəminində həbs edildiyi, döyüldüyü, təcavüz edildiyi və ya hətta öldürüldüyü zaman susur.

Dövlət ataxaqanlığı qoruyur. Bununla da ənənəvi, millətçi və mühafizəkar düşüncələrlə yanaşı dövlətin avtoritarlığı güclənir və qadınlara siyasi və sosial təzyiq artır. Zorakılıq dini, ənənəvi ön mühakimələrlə, diskriminativ qaydalar və qanunlarla əsaslandırılır. Bu qaydalar cəmiyyəti dərin sarsıdan, yaralayan və parçalayan böyük bir problemdir. Struktual zorakılıq az olsa idi qadına qarşı hər cür mənəvi və fiziki zorakılıq az olardı.

Sosial təcavüz, azad qadının məmnuniyyət hissilə gözümçıxdıya salınması, iqtisadi azadlığın olmaması, evləndikdən sonra boşanmanın ayıb kimi qəbul edilməsi əsasən məişət zorakılığından əziyyət çəkən qadınların çox vaxt bu vəziyyətdən boyun qaçıra bilməmələrinin səbəblərindən bir neçəsidir. Qadınlara qarşı zorakılığın sosial qəbulluğu zorakılığın gizlədilməsinə münbit şərait yaradır və zorakılıq halları getdikcə görünməz hala gəlir.

Biz mənəvi, fiziki, cinsi, struktural zorakılığı yaşamış qadınlarıq!

Biz namus cinayətləri ilə həyatını itirən yüzlərlə susdurulmuş qadınlarıq!

İşləmək istədiyimiz üçün yaxud axşamlar küçəyə çıxdığımıza görə cinsi, fiziki hücumlara məruz qalmış qadınlarıq!

Biz bakirəliyimizin bizim qiymətləndirilməsinə təsir etmiş qadınlarıq.

Biz dövlət orqanları və cəmiyyət tərəfindən cinsi oriyentasiya və cinsi kimliyimizə görə polis bölməsində cəsarəti qırılmış və təcavüz etmiş qadınlarıq!

Yaşadıqlarımız patriarxal ənənə, istismar, işsizlik, yoxsulluq, müharibə siyasəti, çatışmayan mariflənmənin nəticədir. Patriarxiya, dövlətçilik və kapitalizmi özündə ehtiva edən istismarçı mexanizmləri pisləyirik! Biz sadaladığımız bu məzlum halların bitməsi üçün əlimizdən gələni edəcək, istəyimizə nail olmadıqca mübarizəmizi dayandırmayacağıq! 

Biz öz tələblərimizin sırf özümüzün küçəyə çıxaraq eşidilir və görünür etməli olduğumuzu göstərən bu günkü Bakı yürüyüşdə iştirak edəcək insanları dəstəkləyir və öz həmrəyliyimizi bildiririk!

Qadına qarşı zorakılıq siyasidir!

Rhizom Schwarzer Bete Kollektivi

Aksiya: https://www.facebook.com/events/1136124123253858/?active_tab=discussion

Posted in Azərbaycanca | Tagged , , , , , , | Comments Off on “Dözmə, Yürüş Et” aksiyası ilə həmrəyik!

Reassessment of the first Pride in Tbilisi

We are back from our journey through the South Caucasus. Rich in impressions, grateful for the interesting discussions we had and full of energy to finish our film.

We have collected many new perspectives on the situation and learned a lot from our new friends, but also about ourselves. I noticed again how important and meaningful it is to deal directly with the people affected and above all: to listen to them.

In a previous article I wrote an evaluation of the first Pride in Tbilisi based on articles and the official facebook account of the Pride organizers. Now that we’ve talked to the activists on site, however, an expanded perspective opens up on what’s happening around the Pride. In order to live up to my claim of giving a voice to feminist and queer struggles, I now let these activists speak for themselves. Because what they have to say is important and broadens the view to those who speak far too rarely.

Already in the previous article I criticized the commercialization of today’s Pride Parades. Yes, stonewall was a riot, unfortunately there is little evidence of this in many countries today. And also an activist whom we met criticized this commercialization. The struggles of the LGBTIQ community could not be reduced to the Pride and actually they are conducted elsewhere. In everyday life.

The organisers in turn saw the Pride as a means to create more awareness against homophobia and transphobia, but in the end they only provoked more hatred against those who are affected by this misanthropy. The activist describes how the initiators were not in any conversation with the LGBT community, did not come out of it and finally carried out the Pride against the will of those who suffer greatly from the transphobic society.

Trans*people in Georgia are a group strongly affected by discrimination and exclusion. Most of them work as sex workers, even if sex work is prohibited. Many come from villages and rural areas because their families have rejected them. “Everyone is against them, the law, the police, the society and with the pride […] this was not the right way, they didn’t care [about what trans-people wanted], they said no I want to do it.” They organized the Pride in a way that was against the will and without communication to the community. This is particularly fatal in the sense that those whose rights have been demonstrated for suffer from the persistent and, in the opinion of the activists, increased hatred. And also another activist confirmed this impression and declared that for similar reasons she did not participate at the demonstration.

For us, these conversations opened up a glimpse into the interior of the events. A view that is not made accessible to the public and can hardly become so. When groups have different resources to generate audience, only the privileged are heard. But we have also come together to help people who do not have certain privileges to take up more public space. For this reason, I am happy to share this extended view of the first Pride in Tbilisi.

  • nb
Posted in English, Journey | Comments Off on Reassessment of the first Pride in Tbilisi

Neueinschätzung zur ersten Pride Parade in Tbilisi

Wir sind zurück von unserer Reise durch den Südkaukasus. Reich an Eindrücken, dankbar für die interessanten Diskussionen, die wir hatten, und voller Tatendrang unseren Film fertig zustellen.

Wir haben viele neue Sichtweisen auf die Verhältnisse gesammelt und viel von den neuen Freund*innen, aber auch über uns selber gelernt. Mir ist wieder aufgefallen, wie wichtig und sinnvoll es ist, sich direkt mit den betroffenen Menschen auseinanderzusetzen und vor allem: ihnen zuzuhören.

In einem vorherigen Artikel schrieb ich eine Einschätzung zur ersten Pride in Tbilisi auf Grundlage von Artikeln und dem offiziellen facebook-Account der Pride-Organisator*innen. Nun, nachdem wir mit den Aktivist*innen vor Ort geredet haben, tut sich jedoch ein erweitertes Bild auf die Geschehnisse rund um die Pride auf. Um meinem Anspruch gerecht zu werden, feministischen und queeren Kämpfen eine Stimme zu geben, lasse ich hier nun, zur Richtigstellung bzw. Erweiterung, eben diese Aktivist*innen zu Wort kommen. Denn, was sie zu sagen haben, ist wichtig und weitet den Blick auf die, die viel zu selten zu Wort kommen.

Schon im vorangegangenem Artikel kritisierte ich die Kommerzialisierung heutiger Pride Paraden. Yes, stonewall was a riot, leider ist davon heute in vielen Ländern wenig zu spüren. Und auch eine Aktivistin*, die wir vor Ort trafen, kritisierte diese Kommerzialisierung. Die Kämpfe der LGBTIQ- Community ließen sich nicht auf die Pride reduzieren und eigentlich würden sie auch woanders geführt. Im alltäglichem Leben.

Die Organisator*innen wiederum sahen die Pride zwar als Mittel, um mehr Awareness gegen Homo- und Transfeindlichkeit zu schaffen, hätten letztlich jedoch nur mehr Hass gegen jene provoziert, die von dieser Menschenfeindlichkeit betroffen sind. Die Aktivistin* beschreibt, wie die Initiatoren in keinem Gespräch mit der LGBT-Community waren, nicht aus dieser kamen und die Pride schlussendlich gegen den Willen derer, die stark unter der transfeindlichen Gesellschaft leiden, durchführten.

Trans*Menschen in Georgien sind eine stark von Diskriminierung und Ausgrenzung betroffene Gruppe. Die meisten arbeiten als Sex-Arbeiter*innen, auch wenn Sexarbeit verboten ist. Viele kämen aus den Dörfern und ländlichen Gebieten, weil ihre Familien sie verstoßen haben. „Everyone is against them, the law, the police, the society and with the pride […] this was not the right way, they didn’t care [about what trans-people wanted], they said no I want to do it.“ Sie haben die Pride auf eine Art und Weise organisiert, die gegen den Willen und ohne Kommunikation zur Community war. Dies ist vor allem in dem Sinne fatal, als dass die, für deren Rechte demonstriert wurde, unter dem anhaltendem und nach Einschätzung der Aktivist*innen verstärkten Hass leiden. Und auch eine weitere Aktivistin bestätigte diesen Eindruck und erklärte, aus ähnlichen Gründen nicht an der Versammlung teilgenommen zu haben.

Für uns eröffnete sich durch diese Gespräche also ein Blick ins Innere der Vorkommnisse. Eine Sicht, die der Öffentlichkeit nicht zugänglich gemacht wird und schwerlich werden kann. Wenn Gruppen unterschiedliche Ressourcen haben, um Reichweite zu generieren, werden nur die privilegierte gehört. Aber auch um Menschen dabei zu unterstützen öffentlich mehr Raum einnehmen zu können, die bestimmte Privilegien nicht haben, haben wir uns zusammen gefunden. Aus diesem Grund bin ich froh hier diese erweiterte Sichtweise auf die erste Pride in Tbilisi teilen zu können.

  • nb
Posted in Deutsch, Journey | Comments Off on Neueinschätzung zur ersten Pride Parade in Tbilisi

Tiflisdən Bakıya, oradan Unterlüßə: bütün dünya feministləri militarizmə qarşı!

-Bu bizim 2019-cu il Almaniyanın Unterlüß kəndində baş tutmuş Rheinmetall – entwaffnen – Kampına həmrəylik sözümüzdür. Bu mətn 7 sentyabrda kampa aid aksiyada səslənmişdir-

Tiflisdən Bakıya, oradan Unterlüßə*: bütün dünya feministləri militarizmə qarşı- ataxaqanlığı dağıdaq!

Biz burda iştirak edən bütün dostları salamlayır və sevinclə bildirmək istəyirik ki, bu qədər insanın Unterlüßə gəlməyinə və azad dünya üçün mübarizə istəyinə çox şadıq. 1 sentyabr 2019-dan etibarən ikinci dəfə militarizmə qarşı “Rheinmetall entwaffnen” kampı baş tutur. Biz isə 30 avqustundan indiyə kimi dünyanın çox tez-tez unutduğu bir regiondayıq.

Biz, “RhizomSchwarzerBete” qrupunun feminist kollektivi, hal-hazırda Tiflisidəyik və burada olan feminist aktivistlərlə aktual vəziyyət, ən önəmlisi feminist, antimilitaristik perspektivlər haqqında mübadilə və diskussiya aparırıq. Səfərimiz Bakıdakı feminist aktivistlərlə görüşmək üçün Azərbaycanda davam edəcək.

Militarizm Cənubi Qafqazda da böyük rol oynayır, istər 2008-ci ildəki 5 günlük müharibə ilə bağlı Rusiya ilə konfliktdə olan Gürcüstanda, istərsə də Dağlıq Qarabağ münaqişəsindən dolayı Azərbaycanda və Ermənistanda.

Fikrimizcə, patriarxat, dövlət və kapitalizm arasında əlaqə danılmaz olduğundan adıçəkilən mövzulara feminist bir yanaşma çox vacibdir və labüddür.

Və Rheinmetall da buraya o qədər də uzaq deyil. Məsələn, silahlar və hərbi texnika Səudiyyə Ərəbistana Azərbaycan Silkway Airlines aviaşirkəti tərəfindən çatdırılır.

Buna görə də biz aktivistlər olaraq bir araya gəlib bu mövzuda ümumi əlaqələndirmələri nəzərə almalıyıq.

Unterlüßdə bir şəbəkə yaratdığınız və hər yerdə eyni mübarizəni mümkün qıldığınız kimi biz də Cənubi Qafqazdayıq ki, birlikdə şəbəkə yaradaq və mübarizələri bir araya gətirək!

4000 km məsafəyə baxmayaraq, bizi eyni mübarizə birləşdirir!

Patriarxata, dövlətə, kapitalizmə qarşı

ekoloji, bərabər və azad cəmiyyət naminə birlikdə mübarizə aparaq!

RhizomSchwarzerBete Kollektivi

 

*Təəssüf ki, siyasi səbəblərdən dolayı Yerevana səfər edə bilmirik.

Posted in Azərbaycanca, General | Tagged , , , , , , , , , | Comments Off on Tiflisdən Bakıya, oradan Unterlüßə: bütün dünya feministləri militarizmə qarşı!

From Tbilisi over Baku to Unterlüß: feminists worldwide against militarism!

– This was our greeting to the Rheinmetall-entwaffnen-Camp in Unterlüß 2019 which was read at their demonstration on 07.09.-

From Tbilisi over Baku to Unterlüß*: feminists worldwide against militarism – smash patriarchy!

We greet all participating friends* warmly and are happy that so many people have found their way to Unterlüß and want to fight for a peaceful and liberated world! Since 1st of September 2019 the second “Rheinmetall entwaffnen” camp against militarism takes place in Unterlüß and also since 30.08.2019 we are in a region of the world which is forgotten way too often.

We, the feminist delegation of the group “RhizomSchwarzerBete”, are currently in Tbilisi/Georgia and together with Georgian activists* we have exchanged and discussed the current situation on site, but also about a feminist, anti-militarist perspective. Our trip will then take us to Baku/Azerbaijan to meet other activists.

Militarism also plays a major role here in the South Caucasus, whether in Georgia, which is still struggling with the consequences of the 5-day war with Russia in 2008, or in the still smouldering conflict over Mount Karabagh in Azerbaijan and Armenia.

From our point of view a discussion with a feminist perspective is essential because the connection between militarism, patriarchy, capitalism and the nation state cannot be denied.

And Rheinmetall is not far away here either! For example, armaments are delivered to Saudi Arabia by Azerbaijani airline Silkway Airlines.

That is why we as activists must also move together and always think along with the overall context. Just as you create a network in Unterlüß and understand that we fight the same battle everywhere, we are on the way in South Caucasus to create a network and bring struggles together.

Despite the distance of 4000km we are united in our struggle!

We stand up together

against patriarchy,

against nation state,

against capitalism

and for an ecological, equal and liberated society!

Collective RhizomSchwarzerBete

 

*Unfortunately we can not visit Yerevan (Armenia) for political reasons.

Posted in English, Journey | Tagged , , , , , , , , , , | Comments Off on From Tbilisi over Baku to Unterlüß: feminists worldwide against militarism!

From Tbilisi over Baku to Unterlüß: feminists worldwide against militarism!

– Dies war unser Grußwort an das Rheinmetall-entwaffnen-Camp in Unterlüß 2019, welches auf der zugehörigen Demonstration am 07.09. vorgelesen wurde –

From Tbilisi over Baku to Unterlüß*: feminists worldwide against militarism – smash patriarchy!

Wir grüßen alle teilnehmenden Freund*innen sehr herzlich und freuen uns, dass so viele Menschen den Weg nach Unterlüß gefunden haben und für eine friedliche und befreite Welt kämpfen wollen! Seit dem 01. September 2019 findet in Unterlüß das zweite Mal das „Rheinmetall entwaffnen“- Camp gegen Militarismus statt und auch wir befinden uns seit dem 30.08.2019 in einer Region der Welt, welche viel zu oft vergessen wird.

Wir, die feministische Delegation der Gruppe „RhizomSchwarzerBete“, befinden uns aktuell in Tbilisi/Georgien und haben uns hier gemeinsam mit georgischen Aktivist*innen über die aktuelle Situation vor Ort, aber vor allem auch über eine feministische, antimilitaristische Perspektive ausgetauscht und diskutiert. Unsere Reise wird uns danach, nach Baku/Aserbaidschan führen, um weitere Aktivist*innen zu treffen.

Auch hier im Südkaukasus spielt Militarismus eine große Rolle, ob in Georgien, welches immer noch mit den Folgen des 5-Tage-Krieges 2008 mit Russland zu kämpfen hat oder der in Aserbaidschan und Armenien immer noch schwelende Konflikt um den Berg Karabagh.

Aus unserer Sicht ist eine Auseinandersetzung mit feministischer Perspektive essentiell, denn der Zusammenhang zwischen Militarismus, Patriarchat, Kapitalismus und Nationalstaat ist nicht zu leugnen.

Und Rheinmetall ist auch hier nicht weit entfernt! So werden zum Beispiel Rüstungsgüter nach Saudi Arabien mit der aserbaidschanischen Fluggesellschaft Silkway Arlines geliefert.

Daher müssen auch wir als Aktivist*innen zusammenrücken und die Gesamtzusammenhänge immer mitdenken. So wie auch ihr in Unterlüß eine Vernetzung schafft und versteht, dass wir überall den gleichen Kampf kämpfen, sind auch wir im Südkaukasus unterwegs, um eine Vernetzung zu schaffen und Kämpfe zusammenzuführen.

Trotz 4000km Entfernung sehen wir uns also im Geiste und im Kampf vereint!

Wir stehen gemeinsam auf,

gegen das Patriarchat,

gegen den Nationalstaat,

gegen den Kapitalismus,

und für eine ökologische, gleiche und befreite Gesellschaft!

Kollektiv RhizomSchwarzerBete

*Aus politischen Gründen können wir leider Jerewan (Armenien) nicht besuchen.

Posted in Deutsch, General | Tagged , , , , , , , , , , | Comments Off on From Tbilisi over Baku to Unterlüß: feminists worldwide against militarism!

Tiflisdə ilk Pride yürüyüşü

8 iyul 2019 il Gürcüstanda ilk Pride yürüyüşü sonunda baş tutdu! Tiflisdə Daxili Işlər Nazirliyinin önündə toplaşan təqribən 40 nəfər homofobiya və transfobiyaya qarşı, xüsusilə də dövlət siyasətinə qarşı öz etirazlarını bildirdilər.

Pride’ın, demək olar ki, qeyri-siyasi kontekstə kütləvi bir yürüyüş kimi həyata keçirildiyi Avropa ölkələrindən fərqli olaraq Tiflis Pride öncədən bir neçə problemlərlə üzləşdi. Yalnız burjua cəmiyyət çərçivəsində bərabər hüquqlar naminə mübarizə aparmaq nə qədər tənqidi olsa da, avtoritar ölkələrdə bu mübarizə ölüm qalım məsələsidir. Gürcüstanda da bərabər vətəndaş hüquqları uğrunda mübarizə problemin kökündə duran məsələlərdən biridir.

Amma nə baş verdi? Əslində Gürcüstan tarixində ilk olan Pride yürüyüşü 22 iyun tarixinə müəyyən edilmişdi. Amma bundan əvvəl parlament önündə etiraz aksiyaları başladı. Etirazlara səbəb isə Rusiya Dövlət Dumasının üzvü Serqey Gavrilovun Gürcüstan parlamentində keçirilən tədbir zamanı gürcü spikerin yerində oturması oldu. Nəticə etibarilə minlərlə insan pro Rusiya siyasəti yürüdən gürcü rəsmilərə qarşı etirazlara başladılar. Tələblərdən biri Daxili İşlər Nazirinin istefa etməsi idi. Etirazlar polislər tərəfindən şiddətli şəkildə yatırıldı. Çoxlu yaralılar və bir gözünü itirən iki iştirakçı var idi.

Bu etirazlar Gürcüstandakı ümumi siyasi qarşıdurmanın bir hissəsi olsa da, ancaq getdikcə hökuməti tənqid atmosferi getdikcə artmağa başlayırdı.

Onsuz da illərdir ki, millətçilər və neonasistlər tərəfindən LGBTİQ* icması üçün böyük bir təhlükə var. Bu dəfə də xristian pravoslav kiləsi bu yürüyüşün qadağan olunmasını istədi. Yürüyüşdən əvvəl təşkilatçılara qarşı təhdidlər get-gedə artır, dövlət isə onların təhlükəsizliyini təmin etməkdən boyun qaçırırdı. Təşkilatçılar iğtişaşlar səbəbindən nümayişçilərin təhlükəsizliyinə zəmanət verə bilməyəcəklərindən 22 iyun Pride yürüyüşünü təxirə salmalı oldular. Sonra isə Daxili İşlər Nazirliyindən yürüyüşün baş tutması üçün nə zaman əməkdaşlıq edəcəyi soruşsalar da, dövlət əməkdaşlıqdan imtina edib təşkilatçılara cavab vermədi. 7 iyulda isə Tiflis Pride yürüyüşünün “təxribat xarakterli” olduğunu,  yürüyüşün hökumət əlehinə etirazlarla əlaqəli olduğunu bildirdi. Beləliklə, Pride həmişəkindən daha çox hökuməti tənqid edən bir qrupa çevrildi.

8 iyulda iki nümayiş baş verdi. Bunlardan biri Daxili İşlər Nazirliyi önündə kiçik Pride nümayişi, digəri isə millətçilərin nümayişi idi.

Pride yürüyüşü planlaşdırıldığından fərqli şəkildə baş versə də, bu, yenə də bir uğurdur. Bu bir uğurdur, ona görə ki, insanlar həmrəy olaraq mübarizə üçün cəsarət tapıb, küçəyə toplaşdılar. Ona görə ki, iştirakçılar LGBTİQ* mövzusunda müzakirələrin cəmiyyətdə daha çox yer alıb, beləliklə, daha çox görünümlük əldə ediləsinə cəhd etdilər. Bu uğur mövcud şərtlərə qarşı görünən bir müqavimətdir!

Ən nəhayət xatırlamalıyıq ki, yalnız öz hakimiyyət maraqlarını güdən dövlətdən hansısa dəyişiklik gözləməməliyik. Gürcüstanda baş verənlər bir daha göstərdi ki, hökümət öz hakimiyyət maraqlarını güdüb, eyni zamanda Gürcüstan cəmiyyətində geniş yayılmış millətçi fikirləri təmsil edərək Avropa Birliyinə daxil olmaq üçün özünü liberal göstərməyə çalışması ölkə siyasətinin bir parçasıdır.

Biz öz tələblərimizi sırf özümüzün küçəyə çıxaraq eşidilir və görünür etməli olduğumuzu bizə bir daha göstərən Gürcüstandakı mütərəqqi qüvvələri dəstəkləyir və öz həmrəyliyimizi bildiririk!

Rhizom Schwarzer Bete

Posted in Azərbaycanca | Comments Off on Tiflisdə ilk Pride yürüyüşü

Die erste Pride in Tbilisi

“We are affected and concerned by the poverty, unemployment, occupation and social inequality in Georgia.”  Tbilisi Pride

Am 08. Juli 2019 war es soweit: die erste Pride Demonstration in Georgien fand endlich statt! Ungefähr vierzig Aktivist*innen fanden sich vor dem Ministerium für Innere Angelegenheiten in Tbilisi ein und demonstrierten für gleiche Rechte, gegen Homo- und Transphobie und vor allem auch gegen die Politik des Staates.

Anders als in einigen europäischen Ländern, in denen die Pride Paraden zu einem fast entpolitisierten Massenevent verkommen sind (bspw. Berlin), gab es im Vorfeld der Pride in Tbilisi einige Komplikationen. Wie kritikabel es auch ist, nur im Rahmen der bürgerlichen Gesellschaft für gleiche Rechte, also die gleiche Ausbeutung, wie sie (heterosexuelle) cis-Männer erfahren, zu demonstrieren, bedeutet eben dieses Kämpfen in autoritären Staaten einen Kampf ums Ganze, zuweilen um Leben und Tod. Auch in Georgien ist der Kampf für gleiche bürgerliche Rechte einer, der an die Substanz geht.

Aber was war passiert? Eigentlich war die erste Pride Parade in der Geschichte Georgiens für den 22. Juni angesetzt gewesen. Im Vorfeld kam es jedoch zu Protesten vor dem Parlament. Auslöser hierfür war die Eröffnung einer Parlamentssitzung zu Orthodoxie durch den russischen christlich-orthodoxen Abgeordnete Gavrilov, während er auf einem Sitz saß, der für georgische Parlamentarier*innen reserviert war. Im Folgenden protestierten Zehntausende gegen die Regierung und ihre schon seit Langem kritisierte pro-russische Politik. Forderungen zum Rücktritt des Innenministers Giorgi Gakharia wurden laut. Die Proteste wurden jedoch durch den Staat und seine Polizei gewaltsam niedergeschlagen. Es gab hunderte Verletzte, die medizinisch versorgt werden mussten. Zwei Menschen verloren sogar auf einem Auge ihr Augenlicht.

Diese Proteste reihten sich ein in den allgemeinen politischen Konflikt in Georgien, wurden jedoch zusehends grundlegend regierungskritisch.

Schon seit Jahren gibt es eine gewaltige Bedrohung der LGBTIQ-Community durch Nationalisten und Neo-Nazis. Die christlich-orthodoxe Kirche wollte die Pride verbieten lassen. Im Vorfeld intensivierte sich auch diese Bedrohungen zunehmend und der Staat stellte sich in keiner schützenden Weise vor die Pride Organisator*innen.

Wegen der Unruhen konnten die Organisator*innen nicht für die Sicherheit der Demonstrierenden garantieren und sagten die Pride Parade für den 22. Juni ab. Danach wurde das Innenministerium angefragt, wann es eine Zusammenarbeit zur Durchführung der Parade geben könnte. Der Staat verwehrte jedoch jede Zusammenarbeit, antwortete den Organisator*innen nicht, und ließ am 07. Juli verkünden, der Tbilisi Pride is “staging a provocation“. Sie wurde mit den regierungskritischen Protesten assoziiert. Somit wurde die Pride mehr als sowieso schon zu einer fundamental regierungskritischen Veranstaltung. In dieser Radikalität war dies vorher nicht geplant gewesen, was auch die vorherigen Anfragen an das Innenministerium zur Zusammenarbeit zeigt.

Am Tag selber gab es dann auch zwei Demonstrationen. Einmal die kleine Pride Demonstration vor dem Innenministerium und aber auch eine nationalistische Demonstration.

Auch wenn die Pride in einem anderen Rahmen stattgefunden hat, als geplant, ist sie nach wie vor ein Erfolg. Es ist ein Erfolg, dass die Demonstrierenden sich auf der Straße eingefunden und den Mut gefunden haben gemeinsam solidarisch zu kämpfen. Es ist ein Erfolg, dass die Diskussionen über LGBTIQ-Themen mehr Einzug in die Gesellschaft gefunden und somit mehr Sichtbarkeit erreicht haben. Der Erfolg ist also eine sichtbare Gegenwehr gegen die herrschenden Zustände.

Nicht zuletzt kann man sich vor Augen führen, dass wir von einem Nationalstaat, welcher nur seine eigenen Machtineressen im Fokus hat, keine Veränderungen erwarten sollten. Es ist ein Ausdruck der Politik des Landes, das sich nach außen liberal gibt, um der EU beitreten zu können, gleichzeitig jedoch seine eigenen Machtinteressen verfolgt und nationalistische Ideale vertritt, die in der georgischen Gesellschaft weit verbreitet sind. So folgern auch die Organisator*innen der Pride: „The ruling party simply does not have a political will to ensure its LGBTIQ citizens’ right of peaceful assembly“.

Wir unterstützen die progressiven Kräfte in Georgien, die gezeigt haben, dass wir selbst unsere Forderungen auf die Straße tragen müssen um ihnen Gehör zu verschaffen und sie sichtbar zu machen.

Zum Weiterlesen:

Das Statement von Tbilisi Pride: https://www.facebook.com/notes/tbilisi-pride/%E1%83%92%E1%83%90%E1%83%9C%E1%83%AA%E1%83%AE%E1%83%90%E1%83%93%E1%83%94%E1%83%91%E1%83%90-%E1%83%A6%E1%83%98%E1%83%A0%E1%83%A1%E1%83%94%E1%83%91%E1%83%98%E1%83%A1-%E1%83%9B%E1%83%90%E1%83%A0%E1%83%A8%E1%83%98/631767883994068/

Rückschau der Ereignisse im Vorfeld der und rund um die Pride:

https://civil.ge/archives/312441

https://civil.ge/archives/312596?fbclid=IwAR3kF3ue6mEjWLXbzCjpN-6WrZcoD43u73MqkdkoM8X_pGn4yPwdtNjEn38

https://civil.ge/archives/312441

Zur Causa Gavrilov:

https://jam-news.net/who-is-the-russian-orthodox-communist-who-provoked-protests-in-tbilisi/

  • nb
Posted in Deutsch | Comments Off on Die erste Pride in Tbilisi

First Pride Parade in Tbilisi

“We are affected and concerned by the poverty, unemployment, occupation and social inequality in Georgia.” Tbilisi Pride

On 08 July 2019 the time had come: the first Pride demonstration in Georgia finally took place! About forty activists* gathered in front of the Ministry of Internal Affairs in Tbilisi and demonstrated for equal rights, against homophobia and transphobia and especially against the politics of the state.

Unlike in some European countries, where the Pride Parades have degenerated into an almost depoliticized mass event (e.g. Berlin), there were some complications in the run-up to the Pride in Tbilisi. How critical it may be to demonstrate only for equal rights in the bourgeois society, this struggle in authoritarian states means one that can effect life and death. In Georgia, too, the fight for equal civil rights is one that goes to the root of the problem.

But what happened? Actually, the first Pride Parade in Georgia’s history was scheduled for June 22. In the run-up to the parade, however, there were protests in front of the parliament. The trigger for this was the opening of a parliamentary session on Orthodoxy by the Russian Christian Orthodox MP Gavrilov, while he was sitting in a seat reserved for Georgian parliamentarians. In the following tthousands protested against the government and its pro-Russian policy, which had long been criticized. Demands for the resignation of Interior Minister Giorgi Gakharia were made. However, the protests were violently suppressed by the state and its police. There were hundreds of injured people who needed medical care. Two people even lost their sight in one eye.

These protests were part of the general political conflict in Georgia, but became increasingly critical for the government in general.

And for years there has been a huge threat to the LGBTIQ community from nationalists and neo-Nazis. The Christian Orthodox Church wanted to ban the Pride. In the run-up, these threats intensified and the state did not protect the Pride organizers in any way.

Because of the unrest, the organizers could not guarantee the safety of the demonstrators and cancelled the Pride Parade for 22 June. Then the Ministry of the Interior was asked when there could be cooperation for the parade. However, the state refused any cooperation, did not reply to the organisers and announced on 07 July that the Tbilisi Pride was “staging a provocation”. It was associated with the government-critical protests. Thus the Pride became more than ever a fundamental critical event against the government. This radicalism had not been planned in advance, which also shows the previous requests to the Ministry of the Interior for cooperation.

On the day itself there were two demonstrations. One was the small Pride demonstration in front of the Ministry of the Interior and the other was a nationalist demonstration.

Even though the Pride took place in a different setting than planned, it is still a success. It is a success that the demonstrators have gathered on the streets and found the courage to fight together in solidarity. It is a success that the discussions on LGBTIQ issues have found their way more into society and have thus achieved greater visibility. The success is a visible resistance against the prevailing conditions.

Last but not least, one can see that the state is not an accomplice in the fight against inequality. It is an expression of the policy of the country, which is liberal towards the outside world in order to be able to join the EU, but at the same time pursues its own power interests and represents nationalistic ideals, which are widespread in Georgian society. This is also the conclusion of the Pride organisators: „ The ruling party simply does not have a political will to ensure its LGBTIQ citizens’ right of peaceful assembly”.

We support the progressive forces in Georgia, which have shown that we ourselves must take our resistance to the streets to make it heard and visible!

For more information:

Statement of Tbilisi Pride: https://www.facebook.com/notes/tbilisi-pride/%E1%83%92%E1%83%90%E1%83%9C%E1%83%AA%E1%83%AE%E1%83%90%E1%83%93%E1%83%94%E1%83%91%E1%83%90-%E1%83%A6%E1%83%98%E1%83%A0%E1%83%A1%E1%83%94%E1%83%91%E1%83%98%E1%83%A1-%E1%83%9B%E1%83%90%E1%83%A0%E1%83%A8%E1%83%98/631767883994068/

Review of events in the run-up to and around the Pride

https://civil.ge/archives/312441

https://civil.ge/archives/312596?fbclid=IwAR3kF3ue6mEjWLXbzCjpN-6WrZcoD43u73MqkdkoM8X_pGn4yPwdtNjEn38

https://civil.ge/archives/312441

To the topic of Gavrilov:

https://jam-news.net/who-is-the-russian-orthodox-communist-who-provoked-protests-in-tbilisi/

  • nb
Posted in English | Comments Off on First Pride Parade in Tbilisi